Voorbij Gibraltar

Sterrenhemel
Arno leest voor:

Ik lig voor Pampus op een kleed voor de nomadentent. De eerste dag van onze woestijntocht is een heftige ervaring. Na de lunch werd ik overvallen door een misselijkheid. Het middagmaal en vele liters vocht, die ik tijdens de wandeling onder de brandende zon had gedronken, kwamen in aanhoudende golven uit mijn keel. De aanvankelijke opluchting maakte tijdens de middagwandeling plaats voor vermoeidheid, spierpijn en een algeheel lamlendig gevoel.

Daar lig ik nu op deze zwoele avond in oktober midden in de woestijn op de vlakte van de Draa. Ik kijk omhoog in de donkere nacht en zie een ongelooflijk aantal heldere sterren. De Melkweg trekt een nevelige baan door het uitspansel, van horizon tot horizon. Een meteoriet trekt een streep. De Grote Beer staat laag aan de hemel. Ik droom weg en ontwaak weer. De volle maan is verschenen en strooit zijn licht rond. Veel sterren zijn nu niet meer zichtbaar. Ik doezel weg en ontwaak weer, keer op keer. Telkens is de maan hoger geklommen en is de Grote Beer een slagje gedraaid. De sterrenhemel leeft!

Wij zien de sterrenhemel alsof hij tegen de binnenkant van een bol is geprojecteerd, terwijl wij in het middelpunt daarvan staan. Ons standpunt is de aardbol en die wentelt in de loop van 24 uur eenmaal om zijn as. De poolster staat precies in de lijn van die as. Omdat wij de aswenteling van de aarde niet kunnen waarnemen, lijkt het alsof de hemel in 24 uur eenmaal om de poolster heen draait. Wij zien de sterren natuurlijk alleen ’s nachts als de zon onder is. Het blijkt dat onze nacht, door de beweging van de aarde om de zon, in de loop van het jaar, ten opzichte van de sterrenhemel 24 uur verschuift. Dit betekent dat wij de sterren niet elke nacht op hetzelfde tijdstip precies op dezelfde plaats terugvinden, maar dat wij van dag tot dag vier minuten vroeger moeten komen om die bepaalde stand te zien.

De Duitse astronoom Fritz Gerd Koring koos de heldere woestijnhemel in de Draa vallei bij de zandduinen van Tinfou om hotel Sahara Sky te stichten. Op het dakterras staan krachtige telescopen die volautomatisch gericht kunnen worden op elk gewenst hemellichaam. We verblijven een nacht in het hotel en krijgen ’s avonds van de gastheer een college sterrenkunde. We mogen uitgebreid kijken naar de sterrennevel van de Pleiaden, de manen van de planeet Jupiter en de kraters van onze eigen maan.